Παρών!

Καταψηφίστηκε, διαβάζω (παρά την απεργία των δημοσιογράφων που δεν έγινε βέβαια για την σύλληψη του κ. Βαξεβάνη, το «κόψιμο» των κ. Κατσίμη και Αρβανίτη και το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου), η τροπολογία για την ένταξη των «ευγενών» Ταμείων, μεταξύ των οποίων και αυτά των εργαζομένων στα ΜΜΕ, στον ΕΟΠΥΥ με 143 «όχι», 136 «ναι» και 14 «παρών».

Μάλιστα. Φαντάζομαι λοιπόν ότι τα 143 «όχι» είναι των βουλευτών εκείνων –αρκετοί από τους οποίους μάλιστα είναι πρώην δημοσιογράφοι– που θεωρούν ότι κάποιοι πρέπει να συνεχίσουν να έχουν προνομιακή μεταχείριση. Και δεν είναι ότι ψόφησε η δικιά μου κατσίκα και θέλω να ψοφήσει κι αυτή του γείτονα, είναι ότι ψόφησε η δικιά μου κατσίκα για να συνεχίσει να παχαίνει αυτή του γείτονα.

Ο «γείτονας», επί του προκειμένου, είναι ο συμπαθής κλάδος των δημοσιογράφων –του οποίου ήμουν κι εγώ για κάμποσα χρόνια μέρος, αλλά όχι «μέλος»– που συντηρείται δεκαετίες ολόκληρες από το περίφημο αγγελιόσημο, που μου θύμισε ο παλιός φίλος Νίκος Τ. 

Μια παρένθεση εδώ γι αυτό το διαβόητο αγγελιόσημο. Καθιερώθηκε στην Κατοχή, από την κυβέρνηση Τσολάκογλου, για να ενισχύσει τα Ταμεία των εργαζόμενων στις εφημερίδες, που εκείνη την εποχή βέβαια δοκιμάζονταν, και επιβάρυνε με 5% κάθε έντυπη διαφήμιση. Και από εκείνο το λογικό, για την εποχή, 5% φτάσαμε σήμερα στο 21,5%, για διαφημίσεις σε ραδιόφωνο και τηλεόραση, και στο 16%, αν δεν κάνω λάθος, για έντυπες καταχωρήσεις.

Αν και συνεχίζω να θεωρώ το αγγελιόσημο «κερατιάτικα», το θέμα μου δεν είναι εκεί. Γιατί με δεδομένη τη μέχρι σήμερα αλόγιστη, αν όχι άσωτη, διαχείριση των εσόδων τους, αν ήταν να καταργηθεί αυτό χωρίς να αντικατασταθεί από κάτι άλλο, τα Ταμεία των εργαζομένων στα ΜΜΕ θα κατέρρεαν εν μια νυκτί. Και ποιος θα ‘θελε κάτι τέτοιο σήμερα;

Η γκρίνια μου είναι με ορισμένους εκλεκτούς εκλεγμένους αντιπροσώπους μας. Όχι με όσους ψήφισαν «όχι» – είμαι σίγουρος πως αυτοί θα είχαν τους λόγους τους, κάποιοι μάλιστα θα τους πίστευαν κιόλας. Ένας λιγότερο καλόπιστος από τον γράφοντα βέβαια, θα διακινδύνευε την παρατήρηση ότι ορισμένοι βουλευτές θέλουν τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να παραμείνουν στο απυρόβλητο προκειμένου οι δεύτεροι να βοηθούν τους πρώτους να συνεχίσουν να προβάλλονται στα Μέσα τους, να έχουν ειδική μεταχείριση, να εκλέγονται και να επανεκλέγονται. Μακριά από μένα τέτοιες ανίερες σκέψεις.

Αυτό λοιπόν που μ’ ενοχλεί είναι το ότι 14 βουλευτές ψήφισαν (δήλωσαν, μάλλον) «παρών». Και το ότι άλλοι επτά απουσίαζαν αδικαιολόγητα – μέσα μάλιστα στους τελευταίους διαβάζω πως ήταν και οι κ. Βενιζέλος και Κουβέλης.

Καλά οι σκόπιμες απουσίες, αλλά αυτό το ανευθυνότητας σημαντικό «παρών» είναι εξοργιστικό. Τι πάει να πει «παρών»! Προφανώς είσαι παρών. Γι αυτό σε στείλαμε στη Βουλή. Για να είσαι παρών και να μας εκπροσωπείς. Όχι για διακόσμηση. Έτσι αντιπροσωπεύεις όσους σε τίμησαν με την ψήφο τους; Μ’ ένα ανεύθυνο «παρών» στα δύσκολα; Ψήφισε «ναι», ή ψήφισε «όχι» και δέξου το «πολιτικό κόστος», ό,τι κι αν σημαίνει πια αυτό. Και φρόντισε να έχεις και γνώμη, στην περίπτωση βέβαια που ερωτηθείς μετά στο περιστύλιο. Άκου «παρών»! Στο Κοινοβούλιο είσαι, όχι στη Γ’ Λυκείου.

Πάλι ψύλλους στ’ άχυρα ψάχνω, το ξέρω. 

ΒΧ