3/5/14

Τι διάολο είχε στο μυαλό Του;

Για τον Μεγαλοδύναμο εκεί πάνω λέω. 

Γιατί αφήνει να συμβαίνουν τραγωδίες όπως αυτή η ναυτική στην Κορέα, η αεροπορική στον Ινδικό ή εκείνη η απίστευτη με τον μεγάλο σεισμό και το τσουνάμι στην Ινδονησία;

Και τώρα άλλη μια. Στο Αφγανιστάν. Όπου φτωχός κι η μοίρα του…

Γιατί επιτρέπει να χαθούν τόσες αθώες ψυχές;

Μια τρομακτική τραγωδία, πριν 260 χρόνια στη Λισαβόνα –όταν τον σεισμό και το τσουνάμι ακολούθησε και φωτιά με αποτέλεσμα να χαθούν περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι–, έδωσε την αφορμή στον Βολταίρο να γράψει, το 1759, το “Candide ou LOptimisme” σατιρίζοντας τη θρησκοληψία.

Αυτό λοιπόν που εξόργισε τότε τον συγγραφέα ήταν οι θρησκευόμενοι της εποχής που θεωρούσαν ότι ο Θεός με τον σεισμό τιμώρησε τη Λισαβόνα.

“Αφού το γράφει καθαρά η Παλαιά Διαθήκη”, έλεγαν, “για την Οργή του Θεού. Να, με τέτοιες καταστροφές τιμωρεί ο Πανάγαθος τους αμαρτωλούς. Πάντα θα υπάρχει Θεία Δίκη”, φώναζαν.

Τα ίδια ακούγονται πάλι. Και όχι μόνο στις εκκλησίες.

Ναι, αλλά γιατί μόνο τη Λισαβόνα τότε; Γιατί την Ινδονησία το 2004, ή τη Μαλαισία, την Κορέα και το Αφγανιστάν φέτος; Γιατί απροστάτευτους και αθώα παιδιά;

Όπως και τότε έτσι και σήμερα, ακόμη και οι πιο δογματικοί δεν μπορούν ν’ απαντήσουν σε ερωτήσεις σαν κι αυτές. Η πιο απλή απάντηση είναι ίσως εκείνη που είχε δώσει πολύ νωρίτερα, τον 12ο αιώνα, ο θεολόγος Mosheh ben Maimon, γνωστός σε μας ως Μαμονίδης (Maimonides).

Έλεγε λοιπόν ο Εβραίος σοφός ότι οι φυσικές καταστροφές δεν έχουν άλλη εξήγηση πέρα απ’ αυτή που θέλει το Υπέρτατο Ον να μας έχει βάλει σ’ έναν φυσικό κόσμο και να έχει ουσιαστικά προκαθορίσει τις παραμέτρους του. Έναν κόσμο μέσα στον οποίο γεννιούνται πλανήτες, συμβαίνουν σεισμοί και τραγωδίες και χάνονται ψυχές.

Οτιδήποτε διαφορετικό θα σήμαινε ότι δεν θα ήμασταν άνθρωποι. Δεν θα νιώθαμε τίποτε. Ούτε χαρά, ούτε λύπη, ούτε πόθο, ούτε πόνο, ούτε δημιουργικότητα, ούτε αγάπη – κάτι σαν τους στοιχειωμένους Πειρατές της Καραϊβικής, ένα πράγμα, αλλά χωρίς τα μαύρα δόντια.

Μ’ άλλα λόγια, θα ήμασταν άγγελοι, τερματικά του Θεού, προγραμματισμένοι απλώς να Τον υμνούμε…

BX