tag:blogger.com,1999:blog-7525056743648884138.post8533128936576960483..comments2017-08-31T23:21:37.768+03:00Comments on ΟΙ ΒΛΑΒΕΡΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ του Βασίλη Χαρίτου: Σκόρπιες αναμνήσεις από 50 Ράλυ ΑκρόπολιςV. Haritoshttp://www.blogger.com/profile/10676622929818067451noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-7525056743648884138.post-76648123202897001422013-05-31T02:48:15.022+03:002013-05-31T02:48:15.022+03:00Θυμάμαι ξημέρωμα στη Συκαμηνιά να βλέπουμε τον Σιρ...Θυμάμαι ξημέρωμα στη Συκαμηνιά να βλέπουμε τον Σιρόκο με τουμπαρισμένη stratos να αντέχει και τα peugeot 504 coupe που ήταν κούκλες να μαθαίνουμε λίγο μετά ότι βγήκαν εκτός αγώνα πέφτοντας σε μπάζα...<br />Θυμάμαι να φταρνίζομαι ακατάσχετα επί 4 ήμερο λόγω αλλεργιών και σκόνης, κάθε χρόνο<br />Θυμάμαι τον Waldegaard με το escort (79?- 80?-81?) καπελωμένο στη Βρέσθενα ή Βούρβουρα να έρχεται με διπλάσια ταχύτητα απ' τους άλλους στην απλή και σε κλειστη δεξιά σε στενό γεφυράκι να κάνει χειρόφρενο και να μπαίνει με ακρίβεια διαβήτη για να φτάσει στο κοντρόλ.<br />Θυμάμαι τη χρονιά με τις Mercedes να κατεβαίνουν στη Ξηρονομή κουτρουβαλώντας κυριολεκτικά με απίστευτο θόρυβο κάνωντας αλλαγές που ακουγόντουσαν εξωπραγματικές.<br />Και τέλος θυμάμαι τον Marcu Allen, στην προτελευταία ειδική στη Πελοπόννησο με το FIAT Abarth να φεύγει στη κατηφόρα σε δεξιά στροφή και να σταματά μετά από 50 μέτρα ανάμεσα σε σχοίνα, όπου τρέξαμε και δέσαμε το αυτοκίνητο με ένα σκοινί, μαζευτήκαμε καμμιά δεκαπενταριά και αρχίσαμε να τον τραβάμε προς τον δρόμο. Θυμάμαι πώς είχα αναλάβει τον συντονισμό μεταξύ οδηγού και εθελοντών θεατών. Είχα εντυπωσιαστεί πως κατάφερε και αυτός και εμείς να περάσει πάνω από τεράστιους θάμνους και σχοίνα για να φτάσει τελικά μετά από μόλις 2-3 λεπτά πίσω στο δρόμο και να τερματίσει... Μου το χρωστάει αυτό! greekadmanhttps://www.blogger.com/profile/00679565984480430888noreply@blogger.com